Nicedir #UstamıArıyorum desem de ilginçtir bulamıyorum ya…

Moralim bozuktu bir süredir.

Bu sebepten dışarı çıktım O gün işte ben…

Uzun zamandır görmediğim bir arkadaşımı göreyim moral bulayım diye çıktım.

Arkadaş vesile oldu değerli bir ağabey bir üstat ile tanıştım tam da o gün!

Mentorluk yaptı bana, tavsiyelerini paylaştı.

Aynı gün başka bir arkadaşımla limonata eşliğinde düşüncelerimizi bile çarpıştırdık saatlerce…

---

Uzun zamandır hiç olmadığım kadar keyifliydim yani…

Nasıl olmayım ki?

Yeni tanıştığım bu değerli insanlar ezcümle demişlerdi ki bana:

“sakın vazgeçme Emrah, sonucu iyi olacak!”

***

Akşam eve vardığımda mutluydum.

Ta ki annem arayana dek,

oğlum dışarı çıkma sakın

dedi.

Askerler dışarıda…

Şaka yapıyor sandım.

Dilimiz de varmadı ki zaten darbe demeye…

Korktuk. Endişelendik ama en çok da ülkemiz için…

***

Baktım köprüler kapatılmış, yollar tutulmuş…

O refleksle hemen aradım vardın mı diye sormak için bi kaç saat önce limonata içtiğim arkadaşı,

***

Yeni tanıştığım biri için dahi korktum o gün…

***

Korktum o gün, jetler uçtu tepemizden, helikopter sesleri hiç dinmedi sabaha dek!

Ülkemin kalbi vurulurken ses bombaları atıldı yaşadığım sokaklara… Sokakta oraya buraya kaçan kediler köpekler için dahi korktum.

***

Halk asker polis karşı karşıya gelince olabileceklerden korktum.

***

Ve fakat utandım o gün

Kirli oyunlara alet edilen o gencecik delikanlıları kırbaçlayan, döven ve hatta iddiaya göre boğazlarını kesenleri görünce insanlığımdan utandım.

Teslim alınan o askerlerimizin ellerinin başlarına koyularak kameraya alınmasını ve haber kanallarınca servis edilmesini ibretle izledim.